Blog

W poprzednim poście starałem się przedstawić podstawowe różnice między trzema głównymi sposobami rejestracji usług dostępnymi w Autofacu. Kontener ten oferuje szerokie możliwości, dobre czasy „wyciągania” usług, ma także grono wiernych użytkowników. Jednak jeśli spojrzymy na statystyki pobrań paczek nugetowych na stronie nuget.org, to szybko się przekonamy, że nie jest to najpopularniejszy kontener IoC, a większym zainteresowaniemCzytaj więcej…

Gdy dobrych kilka lat temu zaczynałem programować w C#, nie miałem pojęcia o czymś takim jak kontener IoC. Każdy obiekt tworzyłem klasycznie — poprzez zastosowanie słowa kluczowego new: StringBuilder sb = new StringBuilder();

C# jest językiem wysokiego poziomu, w którym przygotowano liczne gotowe komponenty i usprawnienia, jakich nie znajdziemy u konkurencji. Takie podejście ma sporo zalet, ponieważ nie musimy przejmować się wieloma rzeczami, które w innych językach musielibyśmy napisać sami. Oczywiście takie podejście ma również wady — w sytuacji gdy przydałoby się coś zmienić w gotowym komponencie, doCzytaj więcej…

Bardzo trudno jest napisać fragment kodu, o którym moglibyśmy powiedzieć, że jest idealny. Praktycznie niemożliwe jest zrobienie takiej rzeczy za pierwszym razem.

Czasem mówi się, że wzorce projektowe uzupełniają braki techniczne w językach programowania. Jeśli spojrzymy na kilka popularnych wzorców, to szybko dostrzeżemy schemat. Wiele z nich krąży wokół szeroko rozumianego polimorfizmu.

Ze wzorcami projektowymi bywa różnie. Niektóre są bardzo przydatne, inne mniej, a jeszcze inne są pożądane tylko w określonych sytuacjach. Ogólnie bardzo łatwo wpaść w pułapkę nadużycia określonych rozwiązań. Taka sytuacja ma często miejsce w przypadku wzorca projektowego singleton.

Programowanie, wbrew obiegowym opiniom, nie jest aż takie trudne. Wypuszczenie nawet prostych aplikacji mobilnych czy stron nie wymaga dzisiaj dużych nakładów sił. Największym problemem jest napisanie takiego kodu, który będzie łatwo rozszerzalny i będzie miał dla nas sens nawet wtedy, gdy spojrzymy na niego za kilka lat.

„Object reference not set to an instance of an object” — taki, pojawiający się w najmniej oczekiwanym momencie komunikat to zmora każdego programisty C#. Przyczyna jest zawsze taka sama, a jest nią wyjątek NullReferenceException.

Kilka razy spotkałem się z opinią, że wzorce projektowe są pewnym uzupełnieniem języków programowania, ponieważ realizują zadania, które powinny być dostępne out of the box. Trudno polemizować z takim stwierdzeniem w przypadku singletona czy factory method, ale istnieje spora grupa wzorców projektowych, które trudno byłoby po prostu zaimplementować bezpośrednio w języku. 

Przyszła pora na ostatnią literkę z mnemonika SOLID, ale to wcale nie oznacza, że jest ona najmniej ważna. D rozwijane jest jako Dependency Inversion Principle co tłumaczone jest jako Zasada Odwrócenia Zależności.